Aangekomen in Rajastan
Door: jensenlisaindia
02 April 2011 | India, Pushkar
Na enkele weken van stilte hebben we toch nog eens de weg naar de computer gevonden. Er is natuurlijk veel te veel gebeurd om hier neer te schrijven maar we doen een poging.
Na in Pokhara nog wat te bekomen van de bergtocht reisden we verder naar de hoofdstad. Kathmandu is een stad waar ieder stadsdeel ongeveer 3 uur elektriciteit per uur krijgt ( handig als dit zoals waar wij verbleven meestal midden in de nacht is.) Geen elektriciteit hebben heeft ook zijn charmes, een kamer hebben vol muizen en ze toch niet zien, Je ziet niet waar er allemaal naat het toilet is geplast, als je een ijsje vraagt weet je dat hij maximum 3 uur bevroren is geweest (erg diervriendelijk). Verder is Kathmandu in het zonlicht een erg interessante stad met enkele mooie gebouwen, erg assertieve verkopers, extreme armoede, verslaafde straatkinderen, vervuilde lucht, vriendelijke mensen en ook minder vriendelijke mensen.
Aangezien ons visum bijna verlopen was moesten we Lorenz terug achterlaten en Indiawaarts de Nepalese wegen trotseren richting een grenspost. Dit werd een lastig traject, rekening houdend met de erbarmerlijke staat van de wegen en het rijgedrag van de Nepalese buschauffeurs.(Nog nooit zoveel mensen zien kotsen op een bus). Na een verplaatsing van in totaal 20 uur bereikten we de grenspost.
Aan de grens werd er ons leuk verteld dat we 3 mei eens mochten terugkeren, eerder mochten we India niet binnen. Gelukkig zette de grenswachter na een tijdje toch zijn stempel op ons visum. Dank aan de zatte russen die deze man al lang genoeg hadden lastig gevallen. Vergeleken met hen waren wij erg sympathiek!
Na opnieuw wat bus en een vakantieoord voor Indiers kwamen we aan in Rishikesh. In Rishikesh hebben de Beatles ooit eens yoga gedaan dus doet iedereen daar nu aan yoga. Buiten de yoga heeft rishikesh ook een erg religieus kantje aangezien het vlak aan de Ganges ligt. Wij kozen vooral voor de mooie natuur rondom de stad. Bijna werden we opgelicht door corrupte politiemensen die het op een akkoordje hadden gegooid met de brommerverhuurder. Opeens mochten de toeristen geen brommers meer huren en werd onze gehuurde brommer in beslag genomen. We lieten ons echter niet zo makkelijk doen en kwamen er vanaf met een 'waarschuwing'.
We namen afscheid van het Noorden en boekten voor een keer een treinticket op tijd. Helaas ontdekten we de morgen van ons vertrek dat ons ticket zich zodanig goed verstopt had dat we het niet meer vonden. Dan zonder ticket naar het station, goed op tijd zodat we ons duplicaatje konden aanvragen. Om een duplicaat te krijgen in India hebben ze 5 verschillende mensen nodig en evenveel uren maar onze plaatsen hadden we. Dat dachten we toch... We zaten nog maar goed en wel op onze plaatsjes als een 40 tal militairen zonder ticketje (dat hebben ze blijkbaar niet nodig om een trein te nemen) onze treinwagon binnen stormden. Na enkele uren en nadat er eerst 3 dan 2 en dan nog 1 militair mijn bed hadden ingepalmd kreeg Jens met behulp van de conducteur zijn bed terug. Andere passagiers hadden minder geluk en moesten de nacht doorbrengen in het gangpad naast de stinkende voeten vand de militairen. Verder verliep onze treinreis vlekkeloos. Bij het uitstappen van de trein in Bikaner werden we meteen overvallen door de woestijnhitte. We zagen onze eerste kamelen van de reis en kregen een warm onderdak bij een erg vriendelijke gezin. In Bikaner bezochten we een een camelfarm, Kamelen komen officieel op ons lijstje van favoriete dieren.
Nu zitten we dus in Pushkar en hopen we dat india binnen enkele uren wereldkampioen cricket wordt. we bereiden ons voor op een echt volksfeest met alles erop en eraan (amateuristisch vuurwerk, voetzoekers, dansende en trommelende indiers en veel getoeter.)
Brand alvast een kaarsje voor de indiers en tot de volgende.
Na in Pokhara nog wat te bekomen van de bergtocht reisden we verder naar de hoofdstad. Kathmandu is een stad waar ieder stadsdeel ongeveer 3 uur elektriciteit per uur krijgt ( handig als dit zoals waar wij verbleven meestal midden in de nacht is.) Geen elektriciteit hebben heeft ook zijn charmes, een kamer hebben vol muizen en ze toch niet zien, Je ziet niet waar er allemaal naat het toilet is geplast, als je een ijsje vraagt weet je dat hij maximum 3 uur bevroren is geweest (erg diervriendelijk). Verder is Kathmandu in het zonlicht een erg interessante stad met enkele mooie gebouwen, erg assertieve verkopers, extreme armoede, verslaafde straatkinderen, vervuilde lucht, vriendelijke mensen en ook minder vriendelijke mensen.
Aangezien ons visum bijna verlopen was moesten we Lorenz terug achterlaten en Indiawaarts de Nepalese wegen trotseren richting een grenspost. Dit werd een lastig traject, rekening houdend met de erbarmerlijke staat van de wegen en het rijgedrag van de Nepalese buschauffeurs.(Nog nooit zoveel mensen zien kotsen op een bus). Na een verplaatsing van in totaal 20 uur bereikten we de grenspost.
Aan de grens werd er ons leuk verteld dat we 3 mei eens mochten terugkeren, eerder mochten we India niet binnen. Gelukkig zette de grenswachter na een tijdje toch zijn stempel op ons visum. Dank aan de zatte russen die deze man al lang genoeg hadden lastig gevallen. Vergeleken met hen waren wij erg sympathiek!
Na opnieuw wat bus en een vakantieoord voor Indiers kwamen we aan in Rishikesh. In Rishikesh hebben de Beatles ooit eens yoga gedaan dus doet iedereen daar nu aan yoga. Buiten de yoga heeft rishikesh ook een erg religieus kantje aangezien het vlak aan de Ganges ligt. Wij kozen vooral voor de mooie natuur rondom de stad. Bijna werden we opgelicht door corrupte politiemensen die het op een akkoordje hadden gegooid met de brommerverhuurder. Opeens mochten de toeristen geen brommers meer huren en werd onze gehuurde brommer in beslag genomen. We lieten ons echter niet zo makkelijk doen en kwamen er vanaf met een 'waarschuwing'.
We namen afscheid van het Noorden en boekten voor een keer een treinticket op tijd. Helaas ontdekten we de morgen van ons vertrek dat ons ticket zich zodanig goed verstopt had dat we het niet meer vonden. Dan zonder ticket naar het station, goed op tijd zodat we ons duplicaatje konden aanvragen. Om een duplicaat te krijgen in India hebben ze 5 verschillende mensen nodig en evenveel uren maar onze plaatsen hadden we. Dat dachten we toch... We zaten nog maar goed en wel op onze plaatsjes als een 40 tal militairen zonder ticketje (dat hebben ze blijkbaar niet nodig om een trein te nemen) onze treinwagon binnen stormden. Na enkele uren en nadat er eerst 3 dan 2 en dan nog 1 militair mijn bed hadden ingepalmd kreeg Jens met behulp van de conducteur zijn bed terug. Andere passagiers hadden minder geluk en moesten de nacht doorbrengen in het gangpad naast de stinkende voeten vand de militairen. Verder verliep onze treinreis vlekkeloos. Bij het uitstappen van de trein in Bikaner werden we meteen overvallen door de woestijnhitte. We zagen onze eerste kamelen van de reis en kregen een warm onderdak bij een erg vriendelijke gezin. In Bikaner bezochten we een een camelfarm, Kamelen komen officieel op ons lijstje van favoriete dieren.
Nu zitten we dus in Pushkar en hopen we dat india binnen enkele uren wereldkampioen cricket wordt. we bereiden ons voor op een echt volksfeest met alles erop en eraan (amateuristisch vuurwerk, voetzoekers, dansende en trommelende indiers en veel getoeter.)
Brand alvast een kaarsje voor de indiers en tot de volgende.
-
02 April 2011 - 16:17
Pa En Ma Vlas:
Zitten zonder kaarsen maar hebben de barbecue aangemaakt. Wij hopen dat het geholpen heeft , kan interessant zijn, kwestie van mee te vieren ! Hier in België wordt alles in gereedheid gebracht voor de befaamde ronde van Vlaanderen. Aandelen in brouwerijen zijn wellicht beste koop , er zijn meer biertentjes dan koereurs tegenwoordig . -
03 April 2011 - 01:03
Pa:
Leuk verhaal. We beginnen toch wel echt te verlangen om jullie terug te zien. Maar geniet nog van jullie laatste dagen. Hier alles rustig. Toneel was en is goed verlopen. Tot later.
-
03 April 2011 - 10:38
Ma En Peter:
Iedere keer tof om jullie verhalen te lezen.Zoals iedereen hier verlangen we om jullie terug te zien..Wij komen jullie ophalen. (denk dat ik al van de dinsdag in zaventem zal zitten, om niet telaat te komen, ge weet nooit dat er file is he)Geniet nog van jullie reis, nog niet teveel aan thuis denken.
Dikke zoen. -
03 April 2011 - 12:54
Johny En Tania:
hej jens en lisa wij kunnen ons niet meer voorstellen hoe die mensen daar moeten leven he .het moet nog iets zijn om dat allemaal te zien en jens is [niet gedacht] dat da zo een dul manneke is voor da bed hi hi .hier is tweer redelijk goed en iedereen in vlaanderen is aan het kijken naar de koers want er is geen kat op straat allee hou jullie goed en een goede terugreis veel groetjes -
03 April 2011 - 15:01
Tine Blondeel:
Moehahaha! 't is echt allemaal zo grappig om te lezen (en soms ook ietske minder lachwekkend voor jullie, maar dat worden dan extra kluchtige anekdotes voor achteraf)!
Tot rap!
Tine -
07 April 2011 - 09:21
Betty:
Jens en Lisa
ongelofelijk dat jullie reis er reeds bijna opzit. Geniet van jullie laatste dagen en een behouden thuisvlucht gewenst
-
07 April 2011 - 20:40
Géraldine & Nicolas:
Het is altijd leuk om je verhalen te lezen en je foto's te zien! We reizen met jullie mee achter ons scherm. Geniet van jullie laatste dagen in India! -
09 April 2011 - 19:38
Rita Tack:
Dag Jens en Lisa,
In jullie reisverslag lees ik dat het ook eens wat minder aangenaam kan zijn:aan de grens,met de brommer,op de trein,gelukkig is alles goed verlopen.De foto's van alle reisverslagen zijn sprekend,de laatste tonen dat jullie het ginder al een beetje gewoon worden,zo is dat als je terug naar huis komt.We wensen jullie een goeie terugreis en iedereen zal blij zijn jullie terug te zien.Het was aangenaam jullie te kunnen volgen en misschien komt er ooit nog zo'n avontuurlijke reis voor jullie.
Vele,vele groetjes.
Rita. -
10 April 2011 - 14:14
Sfi:
jens en lisa,
geniet voor duust van jullie laatste dagen!
en keer dan veilig terug!
tot gauw!
x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
